Ik was echt zenuwachtig. Voor de eerste keer in mijn leven onder narcose.
Het was druk, dus het duurde even wat langer.
Ik moest een blauw pyjama schort aan, ze gaven me rond 14:00 uur een tabletje om rustig naar de operatiekamer te gaan. Ook kreeg ik de tromboseprik.
Na weer gewacht te hebben mocht ik naar de operatiekamer. Ik kreeg een infuus en een bloeddrukmeter om, de mensen daar waren echt aardig!
Ik werd naar een ander kamertje gereden en daar spoten ze de narcose in, ook kreeg ik een kapje op mijn mond. Ik hoorde nog iemand zeggen: Nog even één keer adem halen.
En toen werd ik alweer wakker, echt heel apart!
Ik weet nog dat ik aan mijn hals ging voelen of het al klaar was.
Af en toe komt er dan iemand aan je bed om te vragen hoe het gaat. Om de minuut werd weer die bloeddrukmeter opgepompt.
Ik was rond 17:30 uur weer op de kamer.
Mijn vader was er nog niet, hij was even een broodje gaan halen.
Ik mocht rond 20:45 uur weer naar huis, ik kreeg cadeautjes en mijn opa en oma waren er ook.
Na de biopsie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten