Kort daarna had ik een gesprek bij het RIF in Leeuwarden. Dit was 's morgens.
Het gesprek ging over de bestralingen en hoe het ging lopen. Ook onderzocht ze mijn hals.
Na het gesprek moest ik een masker laten maken, dit masker moest ik 's middags op bij de scan en later ook bij de bestralingen.
Ik kreeg een warme plaat buigzaam plastic over mijn hoofd heen. Ook zat er een piepklein gaatje bij mijn mond om te ademen. Als je claustrofobisch bent, is dit niet aan te raden!!! :)
Ze gingen kijken hoe ze me vast konden zetten aan de plank waar ik op lag. Best een gedoe, want hij moest bij mijn hoofd vast en onder mijn armen door vast.
En dat werd mijn masker voor komende tijd.
We liepen binnendoor naar het MCL. Mijn vader en zus waren mee.
We moesten nog wel een uur wachten totdat ik aan de beurt was, ik mocht zwarte koffie hebben. En daarna gingen we op een bankje zitten in de lange gang, we hadden toch tijd zat!
Nog even naar de wc en toen was het zover, tijd voor de scan!
Het was ondertussen 13:00 uur.
Eerst werd mijn suikergehalte van mijn bloed gemeten, dit doen ze met een vingerprik.
Daarna kreeg ik een soort water mee naar de wachtkamer, dit moest ik binnen 45 minuten opdrinken.
Ik werd daarna weer geroepen, en toen kreeg ik weer een infuus. Door dat infuus werd een radioactieve stof gespoten met zoutoplossing.
De verpleegkundige stond achter een ijzeren ding met een geel glas. Dit is bescherming tegen de straling. De stof is een half uur schadelijk voor andere mensen.
Ik mocht daarna rustig op een bed liggen met de tv aan. Zo kan de stof zich ophopen in de plaatsten waar de kanker zit. aan de hand van de scan kunnen ze zien welke organen aangetast zijn en waar de kanker allemaal zit.
Na het half uur mocht ik naar de wc en moest ik het laatste beetje van het water opdrinken. Ook moest ik mijn sieraden uitdoen en mijn bh moest uit. Overal waar ijzer inzit moest af en uit.
Ik moest weer op een plaat liggen en mijn masker moest weer op. Ik kreeg contrastvloeistof ingespoten via het infuus, dit zorgt ervoor dat mijn bloedvaten duidelijk worden.
Ik moest een half uur stil blijven liggen en ik mocht niet bewegen. Dat is echt geen pretje, op een gegeven moment gaan je benen trillen omdat je zo lang stil ligt.
Toen de scan klaar was kreeg ik een tattoo, een zwart puntje tussen mijn borsten als referentiepunt.
Het infuus werd er weer uitgehaald en ik mocht weer naar huis.
Uit de scan bleek dat de kanker in mijn hals, onder mijn oksel en achter mijn longen in de klieren zat.
Ik zit in stadium 2, Dus de kanker zit boven mijn middenrif. En is gelukkig niet uitgezaaid naar beneden! Ook zit er geen activiteit in het beenmerg!
Dat was echt een opluchting!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten