25 november 2013 kreeg ik mijn eerste chemokuur. In de auto naar Drachten, het ziekenhuis Nij Smellinghe. Ik word behandeld met de ABVD kuren.
Ik vond het wel spannend, omdat je niet weet wat je te wachten staat. De verpleegkundige die er was bij de uitslag was er ook, dit vond ik fijn. Toch een beetje een bekend gezicht!
Ik mocht een stoel uitkiezen waar ik mocht zitten, ik koos degene bij het raam.
Verder was er nog niemand op de stoelen, de verpleegkundige legde alles uit en ze prikte bloed.
Deze naald bleef zitten voor het infuus, ze koppelde de zoutoplossing aan.
Ik moest nog even wachten op de apotheek die de chemokuur kwam brengen. Ondertussen had ik de kapster ook al gezien, ze komt de volgende keer langs om te bespreken wat ik moet met mijn haar.
Na even wachten kwam daar de chemokuur, de verpleegkundige hing de zakjes op. Ik kreeg eerst nog een vloeistof in het infuus, dit zorgt ervoor dat je niet misselijk word.
Ze sloot het eerste zakje aan, van deze voelde ik niks. Het tweede zakje was ook pijnloos, daarna het derde zakje. In dit zakje zat rood spul, van deze voelde ik ook niks!
De verpleegkundigen waren echt heel aardig en zorgzaam! Echt super!
Als er een zakje leeg was ging dat apparaat piepen. Het laatste zakje was aan de beurt, dit zakje mag niet in aanmerking komen met het licht. Dus het werd allemaal ingepakt met aluminiumfolie, dit zakje voelde ik wel. Ik kreeg een beetje een brandend gevoel in mijn bovenarm.
Ik kreeg een zakje met medicijn en mondspoeling, mijn vader moest nog even naar de apotheek om een ander medicijn.
Het apparaat ging weer piepen en het laatste zakje was er ook doorheen!
Nog even naspoelen en het infuus ging er weer uit. Ik mocht weer naar huis!
De dagen daarna voelde ik me niet echt ziek maar alleen erg moe. De medicijnen die ik mee heb gekregen zorgen ervoor dat je er niet echt ziek van word. Dit heeft dus wel geholpen.
Op naar de volgende kuur! Ik ben er klaar voor!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten