Zelfs als je zo graag als mij mensen wil 'helpen', dat is hetzelfde als met bloed doneren.. ik blijf iemand die Hodgkin heeft 'gehad'... na bijna 4 jaar wel? Nee nooit! Prima dan niet... zou wel weer wetenschappelijk onderzocht zijn, dat geloof ik best.. maar soms werkt het wel frustrerend!
Het blijft me op sommige momenten achtervolgen... dat zou wel 'normaal' zijn, maar niet voor iemand zo als ik... ik ben hier om mensen te helpen al dan niet met een onderzoek of met bloed...
But that's life!
Maar daar in tegen heb ik eindelijk na bijna 4 jaar een uitvaartverzekering aangevraagd! Ik ben op dat opzicht dan geen risicopatiënt meer, best een voordeel.. mocht het moment dan toch daar zijn, ben ik in ieder geval verzekerd. En zo moet je dan overal weer aan denken!
Hoe gaat het nu met mij?
Prima! Begin juli nog een controle gehad bij de internist, was ook allemaal weer dik in orde!
Begin januari weer heen en dan van te voren even een hartfilmpje laten maken... zelf aangevraagd, you never know, wil zeker weten dat het goed gaat met mijn hart :)
Ik zit ook al in de 4de week van mijn HBO-V opleiding... het studentenleven begint nu echt!
Studeren, feestjes en lang reizen om op school te komen... maar ik kan het aan!
Volgende maand is het alweer 4 jaar geleden(om precies te zijn 18 november, een datum die ik nooit meer vergeet), toen werd ik gediagnostiseerd met Hodgkin, gevolgd door een half jaar met 12 chemokuren, onzekerheid, onderzoeken en natuurlijk ook de mooie dingen!
24 juni 2014 kreeg ik het verlossende gesprek dat ik was en nog steeds ben genezen... en ik ben er nog steeds, still alive! Wat gaat de tijd toch snel, moet bijna rennen om het bij te houden ;)
Het blijft onwerkelijk allemaal, maar ik rock het leven! :)
Laters!
